Galiba ben durmayı seviyorum. Bir dağ gibi, ya da bir kaya. Gittiğim yerde durmak istiyorum. Yanlış anlamayın gitmeyi seviyorum ama gittiğim yerde durmak istiyorum, yosun tutmak istiyorum. Bulutların şekli yüzlerce kez değişecek kadar uzun gökyüzüne bakmak istiyorum, değiştirdiği bütün renklere tanık olmak istiyorum.
Durmak istiyorum. Kelimeleri taşıyan rüzgarları duymak istiyorum. Yüzüme çarpsın tüm şiirler. Saçlarımı dağıtsın bilmediğim kafiyeler.
Tüm nefesler bana gelsin. Yavaşça içeme çekeyim.
Ben güneşi kovalamayayım. Güneş bana gelsin. Ay ışığı beni kovalasın.
Hem sadece durursam batmam. Bataklığın herkesçe bilinen kuralı değil mi bu?
Durmak.
Ve ben şayet bunu başarabilirsem, durmanın sonsuzluğuna kapılabilirsem,
gidebilirim.